Για πολλά χρόνια, οι νέοι συνήθως προειδοποιούνταν ότι η κατάχρηση ουσιών και ο εθισμός θα οδηγούσαν σε σχιζοφρένεια και είναι αλήθεια ότι η χρήση ορισμένων φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει ψύχωση και άλλα συμπτώματα, τα οποία μπορεί να ταιριάζουν στη διάγνωση της σχιζοφρένειας. Ωστόσο, έχει γίνει προφανές ότι το αντίθετο συμβαίνει συχνότερα – οι άνθρωποι απευθύνονται φάρμακα και αλκοόλ να αντιμετωπίσει τα εξουθενωτικά και τρομακτικά συμπτώματα της σχιζοφρένειας, που συχνά ξεκινούν πριν αναγνωριστεί η παρουσία της ασθένειας.
Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή ψυχωτική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αυταπάτες, παράνοια, σύγχυση και παραισθήσεις που αφορούν και τις πέντε αισθήσεις. Τα άτομα με σχιζοφρένεια συχνά βιώνουν όλο και πιο διαταραγμένες διαδικασίες σκέψης. Μπορεί να ακούν φωνές ή να πιστεύουν σε πράγματα ή καταστάσεις που δεν είναι αληθινές ή μπορεί να πιστεύουν ότι είναι ανίκητοι. Τείνουν να έχουν μεγάλη δυσκολία στην αλληλεπίδραση με άλλους σε κοινωνικά περιβάλλοντα.
Παρά τις κοινές πεποιθήσεις, τα άτομα με σχιζοφρένεια σπάνια είναι βίαια, αν και όπως και ο υπόλοιπος πληθυσμός, είναι πιο πιθανό να είναι επιθετικοί εάν βρίσκονται υπό την επήρεια ναρκωτικών ή αλκοόλ. Η σχιζοφρένεια δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να διαπράξουν βιασμό ή φόνο, αλλά η ασθένεια είναι πολύ παρεξηγημένη και το στίγμα και τα στερεότυπα συνεχίζουν να υπάρχουν.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας εκτιμά ότι η σχιζοφρένεια επηρεάζει περίπου το 1 τοις εκατό του πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δυστυχώς, η νόσος σπάνια διαγιγνώσκεται έως ότου τα συμπτώματα είναι έντονα και σοβαρά, συνήθως όταν οι άνθρωποι είναι στα μέσα της εφηβείας τους έως τις αρχές της δεκαετίας των 30.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα άτομα με σχιζοφρένεια συχνά στρέφονται στα ναρκωτικά και το αλκοόλ σε μια προσπάθεια να νιώσουν καλύτερα ή ότι οι διαταραχές κατάχρησης ουσιών είναι κοινές για τα άτομα με τη διαταραχή. Υπολογίζεται ότι το ένα τρίτο έως το ήμισυ όλων των σχιζοφρενών κάνουν χρήση αλκοόλ, περίπου το 15 τοις εκατό κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών και περισσότερο από το 60 τοις εκατό κάνουν χρήση νικοτίνης. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά επιδεινώνουν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, κυρίως μαριχουάνα, κοκαΐνη και αμφεταμίνες. Δυστυχώς, οι άνθρωποι τείνουν να αρνούνται την ασθένεια και συνεχίζουν να ακολουθούν έναν επικίνδυνο τρόπο ζωής, συχνά για πολλά χρόνια, συχνά μέχρι να συμβεί κάτι που φέρνει την κατάσταση στο προσκήνιο.
Η σχιζοφρένεια σε συνδυασμό με την κατάχρηση ουσιών μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί επειδή τα άτομα με την ασθένεια είναι λιγότερο πιθανό να συμμορφωθούν με τα σχέδια θεραπείας, συχνά παραλείποντας τη θεραπεία ή αποτυγχάνοντας να λάβουν φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση της διαταραχής. Είναι επίσης πιο πιθανό να υποτροπή και έχουν υψηλότερη συχνότητα αστέγων. Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες, τα άτομα με σχιζοφρένεια μπορούν να βοηθηθούν με θεραπεία ναρκωτικών και αλκοόλ ή απεξάρτηση, ακόμη και όταν η ασθένεια περιπλέκεται από την κατάχρηση ουσιών.
Η θεραπεία περιλαμβάνει αποτοξίνωση ακολουθούμενη από συμβουλευτική και ένα καλά σχεδιασμένο σχέδιο θεραπείας που αντιμετωπίζει και τα δύο προβλήματα ταυτόχρονα. Μερικές φορές συνταγογραφούνται φάρμακα για τη θεραπεία των συμπτωμάτων και συμπληρώματα διατροφής για την αποκατάσταση βιοχημική ισορροπία. Οικογενειακή θεραπεία συνιστάται συχνά. Η μεταγνωστική εκπαίδευση* χρησιμοποιείται επίσης για να διδάξει τα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια να αντιμετωπίζουν με επιτυχία «τις φωνές στο κεφάλι τους» προκειμένου να τις «πιάσουν» και να μειώσουν τον πόνο και την ταλαιπωρία τους.
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει θεραπεία για τη σχιζοφρένεια. Ωστόσο, μπορεί να προσφερθεί εξαιρετικά αποτελεσματική και ενσυναισθητική θεραπεία και η ποιότητα ζωής και το προσδόκιμο ζωής μπορούν να βελτιωθούν. Ερευνητές στη νευροεπιστήμη και τη γενετική συνεχίζουν να μελετούν την ασθένεια και να αναπτύσσουν θεραπείες που μπορούν να βελτιώσουν το αποτέλεσμα για τους ανθρώπους. Επί του παρόντος, ένας συνδυασμός ιατρικών παρεμβάσεων, ψυχοθεραπείας, επανορθωτικής/ορθομοριακής και στοχευμένης φαρμακοθεραπείας καθώς και μεταγνωστικής εκπαίδευσης είναι η πιο ελπιδοφόρα προσέγγιση για τη θεραπεία της Σχιζοφρένειας και για να καταστεί περιττή η αυτοθεραπεία.
*Περισσότερα για τη μεταγνωστική εκπαίδευση μπορείτε να βρείτε εδώ: https://clinical-neuropsychology.de/mct_psychosis_manual_british