Τα τελευταία χρόνια, οι περισσότεροι επαγγελματίες της θεραπείας εθισμού έχουν αποδεχτεί τη θεωρία, που υποστηρίζεται από αμέτρητες μελέτες σε όλο τον κόσμο, ότι ο εθισμός είναι ένα σύνθετο,χρόνια ασθένεια που αλλάζει τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου με πολύ βαθύ τρόπο.
Με λίγα λόγια, αυτό εξηγεί γιατί ο εθισμός δεν θεωρείται πλέον ως ηθική αποτυχία ή ένδειξη αδυναμίας και δεν έχει καμία σχέση με τη δύναμη της θέλησης. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι όπως και άλλες χρόνιες ασθένειες όπως το άσθμα, η υπέρταση ή ο διαβήτης, ο εθισμός είναι αλλά εξαιρετικά θεραπεύσιμος.
Τα αποτελέσματα της θεραπείας βελτιώνονται με μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας
Δεν υπάρχει μια ενιαία προσέγγιση για τη θεραπεία. Οι ανάγκες είναι διαφορετικές για κάθε άτομο και οι άνθρωποι προοδεύουν με διαφορετικούς ρυθμούς. Ωστόσο, το NIDA (Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Ναρκωτικών) υποστηρίζει τουλάχιστον τρεις μήνες, ενώ μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται θεραπεία που να διαρκεί έως και ένα χρόνο.
Η συντομότερη θεραπεία, τονίζει το NIDA ξανά και ξανά, έχει περιορισμένη αξία – όχι καλύτερη από τη θεραπεία μιας μόνο εβδομάδας. Παρόλο που η θεραπεία 30 ημερών είναι πιο προσιτή και απαιτεί λιγότερο χρόνο μακριά από την εργασία και την οικογένεια, είναι ανεπαρκής χρόνος για ανάκαμψη και μετά βίας χρόνος για να εξασθενίσει η λαχτάρα.
Η συντομότερη θεραπεία σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο υποτροπής
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι μικρότερες διάρκειες θεραπείας συσχετίζονται με υψηλά ποσοστά υποτροπής. Οι πρώτες 30 ημέρες της θεραπείας είναι μόνο η αρχή του δρόμου προς την ανάρρωση, δίνοντας στους εθισμένους την ευκαιρία να αποτοξινωθούν, να δημιουργήσουν σχέσεις με θεραπευτές και να προετοιμαστούν να μάθουν νέες συνήθειες και τρόπους σκέψης.
Ο μεγαλύτερος χρόνος στη θεραπεία εθισμού ή στην απεξάρτηση επιτρέπει στα άτομα να αναγνωρίσουνκατάθλιψη,ανησυχία ή άλλα υποκείμενα ζητήματα. Παρέχει ευκαιρίες για εργασία για την επιδιόρθωση των σχέσεων και των οικογενειακών ζητημάτων και για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού προγράμματος μετέπειτα φροντίδας και πρόληψης υποτροπής. Πολλοί άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια για θέματα υγείας, ανεπαρκή διατροφή ήπροβλήματα ύπνου.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες συνεχίζουν να ορίζουν πρότυπα θεραπείας
Η τυπική θεραπεία 30 ημερών δεν ορίζεται από τους παρόχους θεραπείας ή τους επαγγελματίες εθισμού. Η σύντομη περίοδος θεραπείας, που βασίζεται σε παλιά ή ανεπαρκή έρευνα, έχει καθοριστεί από έναν ασφαλιστικό κλάδο που αρνείται σταθερά την ιδέα να πληρώσει για μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας. Ως αποτέλεσμα, η θεραπεία από ναρκωτικά και το αλκοόλ και η απεξάρτηση γίνονται μια συναισθηματικά κουραστική και αποκαρδιωτική εμπειρία για πολλά άτομα που αγωνίζονται και τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Αν και ο νόμος για την προσιτή φροντίδα (Obamacare) έχει διευρύνει την κάλυψη για την ψυχική υγεία και τη θεραπεία εθισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, η αδυναμία πληρωμής για αποτελεσματική θεραπεία εξακολουθεί να αποτελεί εμπόδιο και όσοι χρειάζονται θεραπεία συχνά απαιτείται να καταπολεμήσουν όχι μόνο έναν εθισμό. αλλά μια μη συνεργάσιμη ασφαλιστική εταιρεία.
Δυστυχώς, η αποτυχία αντιμετώπισης του εθισμού σημαίνει ότι οι φορολογούμενοι πληρώνουν τον λογαριασμό. Σύμφωνα με το NIDA, κάθε δολάριο που δαπανάται για θεραπεία εξοικονομεί περίπου 7 $ σε υγειονομική περίθαλψη που σχετίζεται με τον εθισμό και παραμονή στη φυλακή.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες ξεπερνούν τις νέες ομοσπονδιακές απαιτήσεις με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, μπορούν να απορρίψουν αιτήσεις για θεραπεία εφαρμόζοντας περίπλοκους κανόνες και οδηγίες, οι οποίοι είναι ασυνεπείς και ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό.
Ορισμένοι πάροχοι ασφάλισης μπορούν να πληρώσουν για θεραπεία εξωτερικών ασθενών, αλλά αρνούνται να πληρώσουν για νοσηλεία οποιασδήποτε διάρκειας, ενώ άλλοι πληρώνουν για πέντε έως επτά ημέρες, κάτι που είναι θλιβερά ανεπαρκές. Άλλοι μπορεί να πληρώνουν για αποτοξίνωση, αλλά βλέπουν τη μακροχρόνια θεραπεία ή την απεξάρτηση από ναρκωτικά και αλκοόλ ως περιττή πολυτέλεια. Ορισμένοι πάροχοι θεραπείας διώχνουν τους πελάτες από την πόρτα και αρνούνται περαιτέρω θεραπεία τη στιγμή που τελειώνουν τα χρήματα της ασφάλισης.
Πολλοί πάροχοι ασφάλισης βασίζουν τις πληρωμές στην ιατρική αναγκαιότητα, κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο να αποδειχθεί, ειδικά όταν πολλοί πάροχοι ιατρών εξακολουθούν να μένουν τρομακτικά πίσω από την εποχή που πρόκειται να αναγνωρίσουν τον εθισμό ως θεραπεύσιμη χρόνια ασθένεια, όπως ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση ή το άσθμα.
Προσαρμόζουμε τη διάρκεια της θεραπείας στις ανάγκες του πελάτη
Ο καθορισμός οποιασδήποτε τυπικής, ενιαίας μορφής θεραπείας είναι ένα κατάφωρο λάθος. Τριάντα ημέρες είναι μόλις αρκετές, ακόμη και σε ένα εντατικό, εξαιρετικά εξατομικευμένο περιβάλλον όπως αυτό που παρέχεται στο Paracelsus Recovery – σχεδόν ποτέ δεν θα είναι επαρκείς σε τυπικές ρυθμίσεις θεραπείας.
Η θεραπεία μας είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες του πελάτη – ανεξάρτητα από το πόσο χρόνο χρειάζεται.
