Μια παρέμβαση είναι ένα ισχυρό εργαλείο που συχνά αναγκάζει τα εξαρτημένα άτομα να αναζητήσουν θεραπεία όταν η κατάσταση φαίνεται απελπιστική και τίποτα άλλο δεν έχει λειτουργήσει. Οι φίλοι και τα μέλη της οικογένειας που έχουν οργανώσει μια παρέμβαση είναι βέβαιο ότι έχουν μεγάλες ελπίδες ότι ο πατέρας, η μητέρα, η κόρη, ο γιος, ο φίλος ή ο υπάλληλος τους θα ολοκληρώσουν τη θεραπεία ναρκωτικών και του αλκοόλ και θα βρουν τον δρόμο για να αναρρώσουν από τον εθισμό που τους έχει ταλαιπωρήσει. μακρύς. Συνήθως, αυτές οι μεγάλες ελπίδες επισκιάζονται από μια σειρά συναισθημάτων όπως ανακούφιση, φόβος, ανησυχία, ενοχή, θυμός, άγχος και θλίψη – και κυρίως, ανησυχία για το τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Τι συμβαίνει μετά από μια παρέμβαση;
Ας ελπίσουμε ότι το υποκείμενο της παρέμβασης θα συμφωνήσει να εισέλθειθεραπεία ναρκωτικών ή αλκοόλ αμέσως. Εάν το άτομο είναι εθισμένο στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ, το πρώτο βήμα είναι η αποτοξίνωση, η οποία ανάλογα με τη σοβαρότητα του εθισμού, μπορεί να συμβεί σε ιατρικό περιβάλλον ή νοσοκομείο. Η αποτοξίνωση διαρκεί γενικά από τρεις ημέρες έως μία εβδομάδα. Η αποτοξίνωση ορίζεται ως η διαδικασία «για να βγει η ουσία της επιλογής από το σύστημα», συχνά με ιατρική βοήθεια και παρεμβάσεις.
Κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης, το άτομο θα υποβληθεί επίσης σε ιατρικές και ψυχολογικές αξιολογήσεις ως προετοιμασία για θεραπεία που ξεκινά αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αποτοξίνωσης. Η θεραπεία γενικά διαρκεί τουλάχιστον 30 ημέρες και συχνά διαρκεί περισσότερο, ανάλογα με το προηγούμενο «ιστορικό» και το κίνητρο του ατόμου να βελτιωθεί.
Τι γίνεται αν μια παρέμβαση αποτύχει;
Μερικές φορές μια παρέμβαση αποτυγχάνει, ακόμα κι αν τα έχετε κάνει όλα σωστά. Το υποκείμενο της παρέμβασης μπορεί να αρνηθεί τη θεραπεία,ισχυριζόμενος ότι δεν θέλει βοήθεια ή μπορεί να σταματήσει μόνος του.
Είναι επίσης πιθανό ότι, αν και το άτομο συμφωνεί να πάει σε θεραπεία, μπορεί να φύγει νωρίς χωρίς να ακολουθήσει το πρόγραμμα μέχρι την ολοκλήρωση.
Αν και αυτό είναι εξαιρετικά αποκαρδιωτικό για τους διοργανωτές παρέμβασης, είναι σημαντικό να μην κατηγορείτε τον εαυτό σας. Επίσης, αν και είναι βέβαιο ότι θα αποθαρρυνθείτε και θα θυμώσετε, μην βλέπετε την άρνηση ως πλήρη αποτυχία. Τα παρακάτω μπορεί να σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε ποια βήματα πρέπει να λάβετε εάν μια παρέμβαση αποτύχει:
- Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, περιγράψατε με σαφήνεια τι ακριβώς θα συνέβαινε εάν η θεραπεία δεν γινόταν αποδεκτή ή δεν ολοκληρωνόταν. Για παράδειγμα, μπορεί να έχετε πει στο άτομο ότι δεν θα ανεχτείτε ορισμένες συμπεριφορές ή ότι δεν θα πληρώνετε πλέον τους λογαριασμούς ή δεν θα παρέχετε ένα μέρος για να ζήσετε. Τώρα, ήρθε η ώρα να σταθείτε πίσω από τα λόγια σας αμέσως, όσο δύσκολο κι αν είναι. Όλοι οι συμμετέχοντες στην παρέμβαση πρέπει να ακολουθήσουν, ώστε το άτομο να καταλάβει ότι εννοούσε αυτό που είπατε. Διαφορετικά, οι λέξεις δεν έχουν νόημα.
- Σκεφτείτεσκηνοθετώντας μια άλλη παρέμβαση, αλλά όχι αμέσως. Εάν η αγαπημένη σας έχει χρόνο να σκεφτεί τους πολλούς τρόπους με τους οποίους έχει αλλάξει η ζωή μετά την παρέμβαση, μπορεί να είναι πιο πρόθυμη να ξεκινήσει θεραπεία ή απεξάρτηση από ναρκωτικά και αλκοόλ.
- Μείνετε σε επαφή με άλλους συμμετέχοντες στην παρέμβαση. Σκεφτείτε να μαζεύεστε τακτικά για να μιλήσετε για την κατάσταση και να παρέχετε αμοιβαία υποστήριξη. Αυτό θα σας βοηθήσει να παραμείνετε δυνατοί και να διατηρήσετε τα όρια που θέσατε με την πρώτη παρέμβαση.
- Μην εγκαταλείπετε την ελπίδα σας και μην γυρίζετε την πλάτη σας στον εθισμένο φίλο ή μέλος της οικογένειάς σας. Αν και δεν προσφέρετε τον ίδιο τύπο υποστήριξης όπως πριν, είναι σημαντικό να ενημερώσετε το άτομο ότι εξακολουθεί να το αγαπάτε και ότι δεν έχετε παραιτηθεί.
- Χρησιμοποιήστε αυτό το χρόνο ως ευκαιρία μάθησης. Συνεχίστε να διαβάζετε και να μαθαίνετε για τον εθισμό και την ανάρρωση.
- Μην επιτρέψετε στην αποτυχημένη παρέμβαση να σας εμποδίσει να απολαύσετε τη ζωή. Συνεχίστε να περνάτε χρόνο με φίλους και οικογένεια. Ασχοληθείτε με δραστηριότητες που σας αρέσουν.
- Εάν είναι απαραίτητο, αναζητήστε συμβουλευτική για να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τον θυμό και την απογοήτευση της αποτυχημένης παρέμβασης και παρακαλούμε να ξέρετε ότι θα υπάρξει μια δεύτερη ευκαιρία. Ωστόσο, στο μεταξύ, εστιάστε στον εαυτό σας, στη ζωή σας και στην προσωπική σας ανάπτυξη και ανάπτυξη. Ένα μέλος της οικογένειας μας είπε κάποτε: «Έπρεπε να μάθω να «μπαίνω μέσα» – όταν άλλαζα, το εξωτερικό – το εθισμένο άτομο άλλαξε. Το άφησα να φύγω και αυτό ήταν το «έναρξη» για να γίνει καλύτερα το μέλος της οικογένειάς μου και να μπει σε θεραπεία».
