Η θεραπεία υποβοηθούμενη από φάρμακα (MAT), περιλαμβάνει τη χρήση ορισμένων φαρμάκων σε συνδυασμό με τυπικά προγράμματα θεραπείας ναρκωτικών και αλκοόλ. Μελέτες δείχνουν ότι ένας συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και συμβουλευτικής μπορεί να θεραπεύσει με επιτυχία τις διαταραχές χρήσης ουσιών και μπορεί να συμβάλει στη μακροπρόθεσμη ανάρρωση.
Πολλά διαφορετικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του αλκοολισμού και του εθισμού στα οπιοειδή -- τόσο παράνομα ναρκωτικά όσο και νόμιμα συνταγογραφούμενα παυσίπονα. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν νόμιμα εγκεκριμένα φάρμακα για τη θεραπεία του εθισμού μεθαμφεταμίνες, κοκαΐνη ή μαριχουάνα, αν και ορισμένα φάρμακα μπορεί να συνταγογραφούνται για την ανακούφιση από στομαχικές διαταραχές, ναυτία, πονοκεφάλους ή άλλα συμπτώματα στέρησης.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία του αλκοολισμού περιλαμβάνουν: Disulfiram, Naltrexone και Acamprosate, που έχουν κάπως διαφορετικούς σκοπούς. Η δισουλφιράμη χρησιμοποιείται για άτομα που έχουν ολοκληρώσει αποτοξίνωση και βρίσκονται στις πρώτες μέρες της αποχής. Η ναλτρεξόνη μπλοκάρει την ευφορία που παράγεται από το αλκοόλ, βοηθώντας έτσι τους ανθρώπους να παραμείνουν στη θεραπεία και να αποφύγουν τις υποτροπές. Το Acamprosate, το οποίο μειώνει τα μακροχρόνια συμπτώματα όπως το άγχος, η ανησυχία και η αϋπνία, είναι για άτομα που έχουν ήδη σταματήσει να πίνουν αλλά συνεχίζουν να αγωνίζονται με τις λιγούρες.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία του εθισμού στα οπιοειδή περιλαμβάνουν:Μεθαδόνη, Ναλτρεξόνη και Βουπρενορφίνη. Αν και τα τρία φάρμακα δρουν με διαφορετικούς τρόπους, όλα βοηθούν στην παρεμπόδιση των ευφορικών επιδράσεων των οπιοειδών και στη μείωση των συμπτωμάτων στέρησης, επιτρέποντας έτσι στους ανθρώπους να συμμετάσχουν στη συμβουλευτική και τη θεραπεία.
Αν και η χρήση φαρμάκων υποστηρίζεται από την επιστημονική κοινότητα, μερικοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι η θεραπεία υποβοηθούμενη από φάρμακα ανταλλάσσει μόνο ένα φάρμακο με άλλο, κυρίως επειδή ορισμένα φάρμακα κατά του εθισμού ανήκουν στην ίδια οικογένεια φαρμάκων με τα οπιοειδή.
Ενώ είναι αλήθεια ότι ορισμένα από τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένης της μεθαδόνης και της βουπρενορφίνης, μπορεί να παρουσιάζουν την πιθανότητα εθισμού, αντικαθιστούν τα επικίνδυνα, μερικές φορές θανατηφόρα φάρμακα με ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις που συνταγογραφούνται σε ελεγχόμενη δόση. Τα φάρμακα δεν έχουν αρνητική επίδραση στη νοημοσύνη, την απασχολησιμότητα ή τη σωματική ή πνευματική λειτουργία.
Μελέτες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι τα φάρμακα βοηθούν τους ανθρώπους να παραμείνουν στη θεραπεία περισσότερο, μειώνουν την εγκληματική δραστηριότητα, βελτιώνουν τη συνολική ποιότητα ζωής, αποτρέπουν την υπερδοσολογία, βελτιώνουν το ποσοστό επιβίωσης και μειώνουν τον κίνδυνο υποτροπής.
Τα φάρμακα βελτιώνουν επίσης το αποτέλεσμα για τις έγκυες γυναίκες που έχουν διαταραχές χρήσης ουσιών.
Αν και η θεραπεία με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής κερδίζει αποδοχή, οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι εξακολουθεί να μην χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό. Ως αποτέλεσμα των λανθασμένων αντιλήψεων σχετικά με τη θεραπεία υποβοηθούμενη από φάρμακα, πολλοί πάροχοι θεραπείας άργησαν να ενσωματώσουν τα φάρμακα στα σχέδια θεραπείας τους.
Εάν δυσκολεύεστε με εθισμός στο αλκοόλ ή οπιοειδή φάρμακα, μιλήστε με τον ιατρό σας σχετικά με τη θεραπεία υποβοηθούμενη από φάρμακα. Εάν ο γιατρός σας δεν υποστηρίζει την ιδέα, μπορεί να χρειαστεί να μιλήσετε με άλλο ιατρό ή να εξετάσετε το ενδεχόμενο να ελέγξετε τη θεραπεία ή την απεξάρτηση από φάρμακα και αλκοόλ που ειδικεύεται στη θεραπεία υποβοηθούμενη από φάρμακα.
Κάθε φάρμακο παρουσιάζει το δικό του σύνολο πλεονεκτημάτων και κινδύνων και είναι σημαντικό ο ιατρός σας να καταλάβει πώς να προσδιορίσει ποιο φάρμακο είναι καλύτερο για εσάς.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τα φάρμακα δεν είναι μια μαγική θεραπεία για τον εθισμό. Ωστόσο, όταν χρησιμοποιούνται μαζί με συμβουλευτική και θεραπεία, τα φάρμακα μπορεί να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής σας και να αυξήσουν τις πιθανότητες μακροπρόθεσμης επιτυχίας.
