Μετά από σχεδόν δύο χρόνια μακριά από φίλους και συναδέλφους, οι άνθρωποι αγωνίζονται να προσαρμοστούν στην προσωπική τους ζωή.Οι ειδικοί μας εξηγούν τις προκλήσεις ψυχικής υγείας που έχει προκαλέσει και πώς να τις ξεπεράσουμε.
Στο Paracelsus Recovery, έχουμε δει μια αξιοσημείωτη αύξηση στους πελάτες
παλεύοντας με το άγχος για την επιστροφή στην κανονική ζωή.
Η πανδημία του κορωνοϊού έχει σαρώσει τον κόσμο, αφήνοντας μια σειρά ζητημάτων στον απόηχο της. Ειδικότερα, το μεταπανδημικό σύνδρομο (PPS) γίνεται διάχυτο πρόβλημα. Πρόσφατομελέτη (2021) που διεξήχθη από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία ανέφερε ότι περισσότερο από το 45% των ερωτηθέντων ενηλίκων αισθάνονται άβολα να φύγουν από τα σπίτια τους, ακόμη και με το εμβόλιο. Δυστυχώς, το PPS φαίνεται να είναι μια προοδευτική κατάσταση, παρόμοια με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και το άγχος. Με άλλα λόγια, όσο περισσότερο το αφήσεις, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να το ξεπεράσεις.
Πρέπει να το σκεφτούμε ως μετακόμιση σε μια νέα πόλη, όχι ως επιστροφή στη γενέτειρά μας.
Οι ειδικοί το αναφέρουν επίσης ως σύνδρομο σπηλαίων ή σύνδρομο επανεισόδου. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι αυτοί οι όροι χάνουν το σήμα που αφορά την πανδημία. Για παράδειγμα, το σύνδρομο επανεισόδου αναφέρεται σε εξερευνητές της Αρκτικής ή βετεράνους πολέμου που αγωνίζονται να το κάνουνΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στην κοινωνία. Όμως, δεν επιστρέφουμε σε έναν κόσμο που συνεχίστηκε ερήμην μας. Αντίθετα, προχωράμε συλλογικά σε μια νέα. Θα έχει υπολείμματα του παλιού μας κανονικού συγχωνευμένα με φόβο μόλυνσης, απομακρυσμένη εργασία και αμέτρητες άλλες αλλοιώσεις. Πρέπει να το σκεφτούμε ως μετακόμιση σε μια νέα πόλη, όχι ως επιστροφή στη γενέτειρά μας.
Το PPS χαρακτηρίζεται από διάφορα συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD), άγχους και κατάθλιψης. Από την εμπειρία μας, οι πιο κοινές βασικές αιτίες περιλαμβάνουν προϋπάρχοντα προβλήματα ψυχικής υγείας, τραύμα και μοναξιά.
Για παράδειγμα, η χρόνια μοναξιά θα ενεργοποιήσει ένα μηχανισμός αποφυγής στον εγκέφαλό μας αυτό μας κάνει λιγότερο ανυπόμονους να δούμε ανθρώπους. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι μπορεί να αγωνίζονται με μια αυξημένη επιθυμία να είναι πιο απομονωμένοι. Μπορεί να είναι ένας λεπτός μηχανισμός που εμφανίζεται σε καταστάσεις όπου αισθάνεστε ενθουσιασμένοι που βλέπετε τους φίλους σας, αλλά όταν τελικά το κάνετε, αισθάνεστε εκπληκτικά άβολα και νευρικοί κατά τη διάρκεια της κοινωνικής αλληλεπίδρασης.
Η χρόνια μοναξιά θα ενεργοποιήσει έναν μηχανισμό αποφυγής στον εγκέφαλό μας που μας κάνει λιγότερο ανυπόμονους να δούμε ανθρώπους.
Η κρίση του Covid-19 έχει προκαλέσει άνευ προηγουμένου αναταραχή, αβεβαιότητα και πόνο. Θα χρειαστεί χρόνος για την επεξεργασία του φόβου, του τραύματος και της απώλειας.
Σε συνδυασμό με αυτούς τους στρεσογόνους παράγοντες, το άγχος και ο φόβος που προκαλεί ο Covid-19 είναι ισχυρά συναισθήματα που μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ενεργούμε. Για παράδειγμα, Πόσες φορές έχετε παρακολουθήσει μια ταινία και νιώσατε έκπληκτος όταν ένας χαρακτήρας μπαίνει σε ένα κατάστημα χωρίς μάσκα ή πηγαίνει σε μια μεγάλη κοινωνική συγκέντρωση; Αυτές οι αντιδράσεις αντικατοπτρίζουν αυτό που συμβαίνει στον εγκέφαλό σας. Μας δείχνουν ότι ο φόβος της μόλυνσης έχει ριζώσει τόσο πολύ, που μας φαίνεται πιο φυσιολογικός από τις προηγούμενες ζωές μας. Ως αποτέλεσμα, ακόμα κι αν οι ειδικοί λένε ότι είναι ασφαλές να βγούμε έξω, θα χρειαστεί χρόνος για να εγκλιματιστούμε ξανά σε ένα περιβάλλον που πρόσφατα κρίθηκε εξαιρετικά επικίνδυνο.
Πόσες φορές έχετε παρακολουθήσει μια ταινία και νιώσατε έκπληκτος όταν ένας χαρακτήρας μπαίνει σε ένα κατάστημα χωρίς μάσκα ή πηγαίνει σε μια μεγάλη κοινωνική συγκέντρωση; Αυτές οι αντιδράσεις αντικατοπτρίζουν αυτό που συμβαίνει στον εγκέφαλό σας.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι ότι τα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης που μπορούν να προκαλέσουν PPS έχουν εκτοξευθεί. Στο Paracelsus Recovery, έχουμε δει μια αύξηση 500% στις παραπομπές και αναμένουμε ότι αυτοί οι αριθμοί θα αυξηθούν καθώς ο κόσμος ανοίγει ξανά. Ένας λόγος για αυτό είναι, καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της πανδημίας, μπορούμε να δούμε πόσο διαφορετικοί είμαστε σήμερα από το άτομο που ήμασταν τον Φεβρουάριο του 2020. Αυτή είναι μια οδυνηρή συνειδητοποίηση και μπορεί να αυξήσει την αίσθηση του τρόμου, του στρες και του άγχους μας για το βήμα έξω στον κόσμο.
Οι ηλικιωμένοι, όσοι έχουν θωρακιστεί, όσοι έχουν υποφέρει από την ψυχική τους υγεία και οι άνθρωποι που παλεύουν με τον Covid για μεγάλο χρονικό διάστημα, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν PPS. Ωστόσο, η ομάδα με τον μεγαλύτερο κίνδυνο που βλέπουμε είναι αυτοί που κόλλησαν τον ιό και μόλυναν αγαπημένα πρόσωπα που στη συνέχεια απεβίωσαν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι άνθρωποι παλεύουν με αφόρητα επίπεδα ενοχής, ντροπής και τύψεων. Αυτά τα συναισθήματα είναι προκλητικά και επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι προσανατολίζονται στη νέα μας κανονικότητα.
Βλέπουμε επίσης πελάτες να παλεύουν με το άγχος μετά την Covid, το στρες, την αϋπνία και τις διαταραχές της διάθεσης, όπως η κατάθλιψη. Ο φόβος και η απομόνωση παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των συνθηκών. Υπάρχουν επίσης ορισμένα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η τεράστια φλεγμονώδης απόκριση που προκαλείται από τον ιό παίζει ρόλο σε αυτές τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία.
Η ομάδα με τον μεγαλύτερο κίνδυνο που βλέπουμε είναι αυτοί που κόλλησαν τον ιό και μολύνθηκαν αγαπημένα πρόσωπα που στη συνέχεια απεβίωσαν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι άνθρωποι παλεύουν με αφόρητα επίπεδα ενοχής, ντροπής και τύψεων. Αυτά τα συναισθήματα είναι προκλητικά και επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι προσανατολίζονται στη νέα μας κανονικότητα.
Οι ειδικοί είναι διχασμένοι σχετικά με το πώς θα ονομάσουν αυτή την κατάσταση, που ποικίλλουν μεταξύ τους
σύνδρομο σπηλαίων, σύνδρομο επανεισόδου και μεταπανδημικό σύνδρομο.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να διευκολύνετε το δρόμο σας σε έναν κόσμο μετά την πανδημία, όπως:
Αυτή η θεραπευτική τεχνική περιλαμβάνει την αργή επανεισαγωγή του εαυτού σας σε καταστάσεις που προκαλούν δυσφορία. Προσπαθήστε να περνάτε ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα έξω από το σπίτι σας κάθε μέρα, αυξάνοντας τη διάρκεια μέρα με τη μέρα. Κάθε φορά που επιτυγχάνετε τον στόχο σας, επιβραβεύστε τον εαυτό σας με μια απόλαυση όπως το αγαπημένο σας σνακ, ταινία ή δραστηριότητα. Τότε θα αρχίσετε να συνδέετε τον έξω κόσμο με θετικά συναισθήματα και όχι με φόβο.
Εξετάστε τι σας προκαλεί νευρικότητα, ίσως κάνοντας ημερολόγιο ή αναλογιζόμενοι το πότε και πού αγχώνεστε. Μόλις εντοπίσετε την αιτία, προσπαθήστε να αναπτύξετε μια θετική στάση απέναντι σε αυτήν. Για παράδειγμα, φανταστείτε όλες τις σπουδαίες δραστηριότητες που αγαπούσατε να κάνετε έξω από το σπίτι σας πριν από την πανδημία. Τέλος, οραματιστείτε τους στόχους σας και τι θα πετύχετε μόλις φύγετε από το σπίτι σας.
Εάν παλεύετε με το άγχος για τις προσωπικές δραστηριότητες, πείτε το σε κάποιον κοντινό σας πρόσωπο. Οι άνθρωποι ανέκαθεν ευημερούσαν στις κοινότητες και το να νιώθουμε ότι υποστηρίζονται από τα αγαπημένα μας πρόσωπα είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός αισθήματος ασφάλειας. Είναι αμφίδρομος, όταν είμαστε προσεκτικοί ο ένας με τον άλλον, όλοι νιώθουμε περισσότερη υποστήριξη, γεγονός που αυξάνει την ανθεκτικότητα. Γι' αυτό να είστε ευγνώμονες για την υποστήριξη και να την προσφέρετε σε αντάλλαγμα.
Πάνω από όλα, κινηθείτε με τον δικό σας ρυθμό και θυμηθείτε ότι τα συναισθήματα φόβου σας δεν είναι ασυνήθιστα και δεν είστε μόνοι. Εάν δυσκολεύεστε να φύγετε καθόλου από το σπίτι σας ή υποφέρετε από τα συμπτώματα μιας κρίσης πανικού όταν το κάνετε - όπως η καρδιά που τρέχει, μια αίσθηση επικείμενης καταστροφής, πόνοι στο στήθος ή δυσκολία στην αναπνοή - είναι σημαντικό να απευθυνθείτε για επαγγελματική βοήθεια όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Θυμηθείτε να κινηθείτε με τον δικό σας ρυθμό και αναζητήστε υποστήριξη εάν το κάνετε
παρουσιάσετε συμπτώματα όπως κρίσεις πανικού ή παραισθήσεις.
