Ενώ το στερεότυπο του "προβληματικού καλλιτέχνη" είναι σχεδόν τόσο παλιό όσο και η ίδια η τέχνη, οι προκλήσεις για την ψυχική υγεία στη μουσική βιομηχανία λαμβάνουν διαστάσεις επιδημίας.
Μια ιδιαίτερα διαδεδομένη (και μέχρι πρόσφατα πολύ παραγνωρισμένη) κατάσταση ψυχικής υγείας που οι καλλιτέχνες έχουν αυξημένη πιθανότητα να αναπτύξουν είναι η διπολική διαταραχή. Για παράδειγμα, μια πρωτοποριακή σουηδική μελέτη (2012) διαπίστωσε ότι όταν ανέλυσαν 700.000 Σουηδούς εφήβους, οι 16χρονοι που διακρίνονταν για τη δημιουργικότητά τους είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διπολική διαταραχή από τους λιγότερο καλλιτεχνικούς συναδέλφους τους. Η διπολική διαταραχή χαρακτηρίζεται από περιόδους κατάθλιψης και θλίψης σε συνδυασμό με περιόδους μανιακής ευφορίας, κατά τη διάρκεια των οποίων το άτομο μπορεί να εμφανίσει παράνοια, αυξημένη αυτοπεποίθηση, συμπεριφορά που ενέχει κινδύνους, αγωνιώδεις σκέψεις ή να συμπεριφέρεται με τρόπο "εκτός χαρακτήρα". Όταν ένα άτομο βγαίνει από μια καταθλιπτική φάση, ο εγκέφαλος κατακλύζεται από δραστηριότητα και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα έμπνευσης ή εξαιρετικά αυξημένης δημιουργικότητας. Ωστόσο, η διπολική διαταραχή μπορεί να επηρεάσει σοβαρά τη ζωή, την ευημερία και την υγεία ενός ατόμου. Ενώ τα υψηλά επίπεδα του μανιακού επεισοδίου μπορεί να οδηγήσουν σε δημιουργικές ιδέες, τα χαμηλά επίπεδα του καταθλιπτικού επεισοδίου είναι εξαιρετικά διοχετευτικά και συχνά οδηγούν σε εξάρτηση από την κατάχρηση ουσιών ή σε αυτοκτονικές σκέψεις.
Ωστόσο, παρά την ανάγκη για φροντίδα ψυχικής υγείας στη μουσική βιομηχανία, αυτή παραμένει ελλιπής. Το 2018, μια έρευνα από την Ένωση Έρευνας Μουσικής Βιομηχανίας διαπίστωσε ότι το 50% των μουσικών παλεύουν με την κατάθλιψη, ποσοστό δύο φορές υψηλότερο από τον γενικό πληθυσμό των ενηλίκων. Μια άλλη πρόσφατη έρευνα (2019) διαπίστωσε ότι το 73% των καλλιτεχνών ανέφεραν δυσκολίες ψυχικής υγείας, αλλά μόνο το 19% πίστευε ότι η μουσική βιομηχανία παρείχε υγιείς και υποστηρικτικές συνθήκες εργασίας.
Υπό το πρίσμα αυτής της αυξανόμενης ανησυχίας, οι εμπειρογνώμονες της Paracelsus Recovery παρείχαν πέντε συμβουλές για τους καλλιτέχνες που παλεύουν με συναισθηματικές δυσκολίες.
1. Βρείτε κάτι για να επικεντρωθείτε εκτός της μουσικής.
Οι καλλιτέχνες είναι παθιασμένοι άνθρωποι και το να βρείτε κάτι που αγαπάτε είναι ζωτικής σημασίας για όποιον η κύρια ενασχόληση του οποίου έχει γίνει πλέον επάγγελμα. Τα όρια μπορεί να θολώσουν τόσο πολύ που κάθε φορά που πιάνετε το όργανο που έχετε επιλέξει για να χαλαρώσετε, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένες πιέσεις που σχετίζονται με την εργασία σας. Η εύρεση μιας άλλης μορφής τέχνης, όπως η ζωγραφική, ο κινηματογράφος ή η δημιουργική γραφή, θα μπορούσε να σας βοηθήσει να επανασυνδεθείτε με εκείνο το δημιουργικό εσωτερικό παιδί που αρχικά βρήκε παρηγοριά στην καλλιτεχνική έκφραση.
2. Αναγνωρίστε τους περιορισμούς σας.
Ενώ όλοι αντιμετωπίζουμε τις πιέσεις για να εντυπωσιάσουμε, δεν υπάρχει επάγγελμα στο οποίο αυτό να είναι τόσο βαθύ όσο στη μουσική βιομηχανία. Ενώ βρίσκονται σε περιοδεία, οι καλλιτέχνες περνούν μήνες ολόκληρους με τη συνεχή πίεση να συνδεθούν με το κοινό τους σε κάθε συναυλία, σαν να πρόκειται για μία μόνο βραδιά. Κάθε βράδυ ο καλλιτέχνης πρέπει να καταβάλλει ακραία επίπεδα ενέργειας, μουσικής ικανότητας, σωματικής αντοχής και συναισθηματικής ευπάθειας. Αυτή η πίεση μπορεί να καταστρέψει την αυτοεκτίμησή μας και ενδεχομένως να οδηγήσει σε επαγγελματική εξουθένωση ή κατάθλιψη. Μπορεί να οδηγήσει το άτομο να υπερβεί τις δυνατότητές του, με συνέπεια να βασίζεται σε ουσίες για να επιβιώσει σε κάθε παράσταση. Όταν έρχεστε αντιμέτωποι με αυτό το αυξανόμενο βάρος, είναι ζωτικής σημασίας να είστε συμπονετικοί με τις ανθρώπινες ικανότητές σας, αντί να εξαναγκάζετε τον εαυτό σας να τις υπερβεί. Ένας καλλιτέχνης είναι, πρώτα απ' όλα, ένα ελαττωματικό, ευάλωτο, περιορισμένο ανθρώπινο ον που μπορεί να δώσει μόνο τόσα πολλά.
3. Εξασκηθείτε στην ευγνωμοσύνη (αλλά όχι σε σημείο ενοχής).
Casting your mind back to the days in which your present reality was no more than a dream can help you reconnect with who you were Το να γυρίσετε το μυαλό σας πίσω στις μέρες κατά τις οποίες η σημερινή σας πραγματικότητα δεν ήταν παρά ένα όνειρο μπορεί να σας βοηθήσει να επανασυνδεθείτε με αυτό που ήσασταν πριν η φήμη και η επιτυχία σας σπρώξουν σε μια εναλλακτική πραγματικότητα. Με αυτόν τον τρόπο, σας επιτρέπει να νιώσετε υπερηφάνεια και ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχετε πετύχει, αντί για φόβο και πανικό για το τι μπορεί να βρίσκεται μπροστά σας. Ωστόσο, είναι επίσης αξιοσημείωτο να θυμάστε ότι η ευγνωμοσύνη δεν έχει καμία χρησιμότητα αν χρησιμοποιείται ως τιμωρία για όσα νιώθουμε. Η ψυχική ασθένεια ευδοκιμεί στην απομόνωση και μερικές φορές τα συναισθήματα αποτυχίας επειδή είστε δυστυχισμένοι όταν έχετε πετύχει "όλα όσα θέλατε" διαιωνίζουν τον πόνο και μόνο. Η ψυχική ασθένεια μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής του. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν ο τρόπος ζωής σας επιδεινώνεται από αστάθεια και μοναξιά, ενώ οι δημιουργικές σας αναζητήσεις απαιτούν να φοράτε την καρδιά σας στο μανίκι σας.
4. Επικοινωνήστε με την οικογένεια και τους φίλους σας.
Οι καλλιτέχνες παρέχουν το soundtrack για την κοινωνική ζωή όλων των άλλων, αλλά, ως αποτέλεσμα, μπορεί να υποτιμηθεί το πόσο μοναχική μπορεί να είναι η ζωή στο δρόμο και οι παραστάσεις. Αν ένας καλλιτέχνης αποκτήσει παγκόσμια φήμη, το πρόβλημα επιτείνεται, καθώς εκατομμύρια άνθρωποι ισχυρίζονται ότι τους αγαπούν χωρίς να τους γνωρίζουν. Αν διαπιστώσετε ότι παλεύετε με ψυχικές ασθένειες, εξάντληση ή αρνητικά μοτίβα σκέψης, είναι ζωτικής σημασίας να βρείτε τους ανθρώπους που εμπιστεύεστε και να απευθυνθείτε σε αυτούς. Με τον τρόπο αυτό, επικαλούμαστε τη συμπόνια για τη δική μας εμπειρία και υπενθυμίζουμε σιωπηρά στον εαυτό μας ότι αξίζουμε αγάπη και υποστήριξη και είμαστε άνθρωποι, όπως όλοι οι άλλοι. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν βρίσκετε τον εαυτό σας να στηρίζεται σε ουσίες για να νιώσετε συνδεδεμένοι με τους άλλους και να καλύψετε τη γνήσια ανάγκη για συναισθηματική σύνδεση.
5. Μην βασίζεστε στις ουσίες για τη δημιουργικότητα.
Τέλος - ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι, παρά τα στερεότυπα που επικρατούν, ουσίες όπως τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ δεν προκαλούν ούτε βοηθούν τη δημιουργικότητα. Πολιτιστικά φαινόμενα όπως το κλαμπ των 27 ή το heroin chic μπορεί να είναι επικίνδυνα επειδή ρομαντικοποιούν μια ζωή γεμάτη πόνο, ανισορροπία και σύντομη. Είναι ζωτικής σημασίας να θυμάστε ότι εσείς είστε η δημιουργική ιδιοφυΐα και η ουσία σας παρέχει μόνο μια φευγαλέα έκρηξη αυτοπεποίθησης και πεποίθησης για τις ικανότητές σας. Εάν παλεύετε με την κατάχρηση ουσιών, είναι ζωτικής σημασίας να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας με συμπονετικό τρόπο. Αναζητώντας βοήθεια, μπορεί να διαπιστώσετε ότι βελτιώνετε όχι μόνο την ποιότητα της ζωής σας αλλά και τη μουσική σας.
