Ludzie, którzy szukają leczenia uzależnienia od narkotyków lub alkoholu, stają przed niekończącą się listą statystyk, które często są mylące, sprzeczne i zniechęcające. Istnieje wiele powodów, dla których statystyki leczenia uzależnień są tak mgliste i źle zdefiniowane. Na przykład, ośrodki leczenia bardzo poważnie traktują prywatność i przyjęcia są często zgłaszane anonimowo, jeśli w ogóle. Osoba, która szuka leczenia w więcej niż jednym ośrodku w ciągu tego samego roku, może być liczona za każdym razem, co sprawia, że bardzo trudno jest śledzić epizody leczenia i częstotliwość nawrotów.
Co to jest sukces?
Jak można zmierzyć sukces leczenia bez zdefiniowanych i jednolitych wytycznych sprawozdawczych? Czy sukces leczenia oznacza np. zakończenie leczenia bez nawrotów? Niektórzy ludzie mogą zakończyć leczenie i osiągnąć trzeźwość na całe życie bez śladu nawrotu, podczas gdy inni mogą doświadczyć kilku nawrotów w procesie zdrowienia. A jeżeli osoba po 10, 20 lub 30 latach trzeźwości ma nawrót? Czy jest jakiś sposób, aby śledzić nawroty po długim okresie trzeźwości? Czy należy to uznać za niepowodzenie w leczeniu? Działania człowieka są trudne do oszacowania.
Statystyki dotyczące sukcesu programów Dwunastu Kroków są jeszcze bardziej niepewne. Problem nie polega na tym, że programy te są nieskuteczne; nie ma wątpliwości, że Dwanaście Kroków działa dla wielu ludzi. Problem polega raczej na tym, że nikt tak naprawdę nie wie, jak skuteczny jest ten program, ponieważ organizacje Dwunastu Kroków nie są w stanie dostarczyć twardych liczb, których potrzebują badacze.
Anonimowość jest podstawą filozofii Dwunastu Kroków i organizacja nie jest skłonna naruszyć tej zasady, aby dostarczyć dane o swoich członkach.
Organizacja przeprowadza własne okresowe przeglądy, które dostarczają informacji o długoterminowej trzeźwości swoich członków, ale niewiele ujawnia się na temat liczby członków, którzy wracają do nałogu i opuszczają program. Nie bierze się również pod uwagę osób, które odchodzą z programu z własnych powodów i nadal zachowują trzeźwość.
Naukowcy, którzy próbują zakwalifikować program Dwunastu Kroków jako rodzaj terapii, będą rozczarowani brakiem dowodów naukowych, ponieważ program uważa się za "wspólnotę", a nie za formę interwencji terapeutycznej.<Brak twardych i szybkich wytycznych opartych na dowodach naukowych oraz zróżnicowana natura ludzka sprawiają, że śledzenie statystyk jest niezwykle trudne.
Programy Dwunastu Kroków i specjaliści od leczenia, którzy popierają tylko sprawdzone, oparte na dowodach naukowych terapie, są często skłóceni. Jednak coraz większa liczba specjalistów od leczenia uważa, że tradycyjna terapia i programy Dwunastu Kroków nie wykluczają się wzajemnie, i że skuteczne leczenie może obejmować zarówno tradycyjne leczenie, jak i programy Dwunastu Kroków.
Podsumowując, wszystkie statystyki nie mają znaczenia, jeśli chodzi o wybór najlepszego leczenia. Ludzie są różni i leczenie nie jest uniwersalną propozycją. W Paracelsusie szanujemy Państwa potrzeby, ponieważ nie są Państwo statystyką ani liczbą. Leczenie jest starannie zaprojektowane, aby leczyć jedną osobę na raz, w całkowitej prywatności i zawsze jesteśmy na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami w leczeniu uzależnienia chemicznego i aktualnymi badaniami w zakresie medycyny prewencyjnej i naprawczej. Wierzymy, że uzależnienie chemiczne wymaga zintegrowanego podejścia, które uwzględnia ciało, umysł, ducha i środowisko społeczne.
