Agorafobia jest rodzajem zaburzenia lękowego charakteryzującego się lękiem przed sytuacjami lub miejscami, które wywołują lęki. Ludzie z agorafobią obawiają się, że mogą mieć silne lęki lub atak paniki w miejscu publicznym, gdzie ucieczka jest trudna i nie ma nikogo, kto mógłby pomóc.
Dla niektórych sytuacje takie jak wejście do zatłoczonego teatru lub jazda w samochodzie lub windzie są przerażające. Często osoba z agorafobią boi się utraty kontroli, stworzenia sceny lub publicznego zawstydzenia. Niektórzy mogą bać się omdlenia lub wymiotów.
Większość osób z tym zaburzeniem doświadczyła przynajmniej jednego ataku paniki. Niespodziewana natura i nieprzewidywalność ataków przyczynia się do strachu, że atak się powtórzy. Osoby z agorafobią i innymi formami zaburzeń panicznych są świadome, że ich strach jest irracjonalny, ale nie są w stanie powstrzymać tych uczuć.
Osoby z łagodnymi formami agorafobii mogą nadal wychodzić publicznie, zazwyczaj z zaufanym przyjacielem lub członkiem rodziny, aby złagodzić stres. Inni ograniczają się do kilku miejsc, w których czują się bezpiecznie.
Jednakże osoby z ciężką agorafobią mogą nie być w stanie opuścić bezpiecznego domu, co w konsekwencji przeszkadza w cieszeniu się codziennym życiem, w tym pracą, szkołą i związkami.
Agorafobia i uzależnienie
Agorafobia i uzależnienie często idą w parze. Niektórzy ludzie mogą być genetycznie predysponowani do zaburzeń lękowych i nadużywania substancji, ale często problemy z nadużywaniem substancji zaczynają się, gdy ludzie sięgają po narkotyki lub alkohol, aby złagodzić strach, zmartwienia i lęki.
W niektórych przypadkach agorafobia pojawia się później -- po tym, jak nadużywanie substancji zmieniło pewne substancje chemiczne w mózgu i zwiększyło prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń panicznych.
