Czy rzucenie palenia podczas leczenia jest zawsze dobrym pomysłem?
Rzucenie palenia podczas leczenia odwykowego nie zawsze jest korzystne i wiele osób zajmujących się leczeniem odwykowym argumentuje przeciwko temu pomysłowi. Dlaczego? Pozwolenie na kontynuowanie palenia może wydawać się sprzeczne z intuicją, ale osoby leczące się z uzależnienia od narkotyków lub alkoholu mają przed sobą trudną drogę. Obawiamy się, że dodatkowy stres związany z walką z wtórnym uzależnieniem może być na tyle przytłaczający, że może doprowadzić do całkowitego przerwania leczenia.
Potrzeba zerwania z nałogiem nie jest ignorowana lub zamiatana pod dywan, ale palaczom często zaleca się walkę z nałogiem nikotynowym po co najmniej rocznym okresie odwyku.
Na odwrót, NIDA (The National Institute for Drug Addiction) twierdzi, że leczenie palenia nie wpływa negatywnie na leczenie, a wręcz może poprawić wyniki leczenia uzależnienia od narkotyków i alkoholu, prawdopodobnie dlatego, że zerwanie ścisłego związku między paleniem i narkotykami ułatwia porzucenie obu tych nałogów.
Palenie, jak każdy inny nałóg, jest sposobem na ucieczkę od życiowych wyzwań. Niektórzy specjaliści od leczenia twierdzą, że palenie może wywoływać pragnienia, i że kontynuowanie palenia po leczeniu może znacznie zwiększyć ryzyko nawrotu.
Gotowość i inne czynniki
Niektóre osoby mogą być gotowe do dokonania zdrowych wyborów, a rzucenie palenia na dobre jest zawsze ostatecznym celem. Jednak dla klientów, którzy jeszcze nie chcą lub nie są w stanie rzucić palenia, nawet ograniczenie palenia może być pozytywnym osiągnięciem, które może znacznie poprawić stan zdrowia.
Naszym zdaniem, każda sytuacja musi być oceniana realistycznie i indywidualnie, a palacze nigdy nie powinni być zmuszani do rzucenia palenia lub czuć się winni. Należy wziąć pod uwagę życzenia każdego klienta, jego oczekiwania w stosunku do leczenia oraz chęć i gotowość do rzucenia palenia. Innymi czynnikami są historia palenia i stopień uzależnienia od nikotyny.