redukcja szkód obejmuje pewne polityki i strategie opracowane w celu zmniejszenia negatywnych skutków nadużywania substancji. Polityka ta, która jest bardzo zróżnicowana, opiera się na poszanowaniu praw człowieka dla wszystkich ludzi, również tych, którzy nie są gotowi lub nie chcą przestać używać narkotyków i alkoholu.
Dążenia do redukcji szkód zawsze były kontrowersyjne, począwszy od lat 80-tych, kiedy to stworzono programy wymiany igieł, aby powstrzymać szybkie rozprzestrzenianie się HIV/AIDS. Koncepcja ta ma bardzo głośnych przeciwników, a niektórzy uważają, że redukcja szkód stawia pieczęć aprobaty dla używania narkotyków i alkoholu.
Współczucie, godność i jakość życia
Proponenci redukcji szkód uznają, że używanie narkotyków i alkoholu jest rzeczywistością i dalsze używanie jest nieuniknione. Problemy związane z narkotykami i alkoholem, takie jak przestępczość, problemy zdrowotne i rozbite rodziny, są w pełni uznane. Jednak strategie redukcji szkód próbują zminimalizować konsekwencje zażywania narkotyków i alkoholu, dzięki czemu więcej ludzi jest bezpiecznych i nie narażonych na niebezpieczeństwo.
Wspierający redukcję szkód przyznają również, że nadużywanie substancji jest złożone i może sięgać od lekkiego, sporadycznego zażywania, które nie wymaga leczenia, do poważnego nadużywania. Nawet osoby, które nie chcą rozpocząć leczenia odwykowego, są godne życzliwości i szacunku.
Programy redukcji szkód nigdy nie mają charakteru przymusowego, a osoby zażywające narkotyki i alkohol mają ważny głos w tworzeniu polityki.
Przykłady programów redukcji szkód
Większość programów redukcji szkód jest prosta i stosunkowo niedroga, jak np. dzielenie się igłami, programy dla wyznaczonych kierowców, zwiększona dostępność taksówek w celu ograniczenia jazdy po pijanemu, lub programy, które zachęcają do bezpiecznego seksu zamiast całkowitej abstynencji dla młodych ludzi. Inne programy są bardziej złożone, w tym:
- Dostarczenie policji, więzień, pracownikom służb ratowniczych oraz przyjaciołom i rodzinom osób zażywających narkotyki naloksonu, niedrogiego leku, który ratuje życie poprzez odwrócenie objawów depresji oddechowej związanej z przedawkowaniem opioidów. Nalokson, który działa bardzo szybko, jest już dostępny w wielu krajach i niektórych obszarach Stanów Zjednoczonych.
- Utworzenie ochrony prawnej dla osób, które dzwonią na policję lub pogotowie w celu zgłoszenia przedawkowania narkotyków - strategia często znana jako prawo dobrego samarytanina. Wiele osób boi się wezwać pomoc, gdy znajomy przedawkuje z obawy przed aresztowaniem i więzieniem.
- Terapie zastępcze, w których użytkownikom heroiny podaje się łagodniejsze, legalne opiaty, takie jak metadon lub buprenorfina. Leki te, podawane pod nadzorem lekarza, zapewniają większą stabilność i pozwalają na bardziej produktywne życie. Programy zastępowania narkotyków są dostępne w wielu krajach i w niektórych obszarach Stanów Zjednoczonych, gdzie zmniejszyły koszty związane z przestępczością i opieką medyczną w nagłych wypadkach.
- Utworzenie nadzorowanych placówek iniekcyjnych, gdzie narkomani otrzymują higieniczne strzykawki i materiały do podawania narkotyków, dostęp do opieki medycznej i edukację na temat bezpiecznego używania sprzętu do iniekcji. Programy iniekcji pod nadzorem funkcjonują już z powodzeniem w wielu krajach na świecie, a w San Francisco i Nowym Jorku planowane są programy pilotażowe.
- Uznanie, że nie ma uniwersalnych leków na uzależnienie od narkotyków i alkoholu. Leczenie, w tym programy 12 kroków, które nie są pomocne dla wszystkich ludzi, są dostępne, ale nie są wymagane.
