Terapia jeden-na-jeden leczenie uzależnienia od opioidów niekoniecznie jest lepsza od terapii grupowej, a wiele osób dobrze się rozwija w połączeniu terapii indywidualnej i grupowej. Istnieją jednak zalety i wady obu tych metod.
Terapia jeden na jeden, czyli terapia indywidualna, obejmuje zazwyczaj jednego klienta i psychologa, psychiatrę lub pracownika socjalnego, który jest formalnie przeszkolony w zakresie terapii i leczenia uzależnień lub odwyku. Indywidualne sesje trwają z reguły około godziny. Sesje zazwyczaj kończą się ustaleniem celów lub zadaniem domowym, nad którym należy pracować pomiędzy sesjami.
Wielu ludzi woli zachować wysoki poziom poufności i może nie czuć się komfortowo dzieląc się swoimi prywatnymi sprawami z innymi ludźmi.
Niektórzy uważają, że słuchanie o problemach innych jest stratą cennego czasu terapii i że ich czas terapii jest rozproszony pomiędzy kilka osób. Zindywidualizowana terapia zapewnia dużo czasu i osobistej uwagi, aby zgłębić problemy.
Zindywidualizowana terapia daje również możliwość nawiązania współpracy pomiędzy klientem a terapeutą. Terapia jeden na jeden jest prywatna i poufna.
Terapia grupowa obejmuje więcej niż jednego klienta i przynajmniej jednego terapeutę, Większość grup liczy od 6 do 12 członków, chociaż liczba ta może się różnić. Wielu klinicystów uważa, że dziesięć osób jest w sam raz dla skutecznej terapii grupowej.
Tematy terapii grupowej mogą być ogólne lub sesja grupowa może koncentrować się na jednym temacie, takim jak radzenie sobie ze stresem, radzenie sobie z lękiem lub depresja, radzenie sobie z pragnieniami lub zapobieganie nawrotom.
Terapia grupowa jest korzystna dla osób, które czują się pomocne w dzieleniu się problemami i obawami oraz uczeniu się od innych, którzy zmagają się z podobnymi problemami. Terapia grupowa jest bezpiecznym, wspierającym środowiskiem, które może pomóc osobom, które mają trudności w nawiązywaniu kontaktów towarzyskich lub brakuje im umiejętności komunikacyjnych.
Terapia grupowa często staje się silnym sposobem na nawiązanie więzi z innymi, czego wynikiem są silne, długotrwałe przyjaźnie.
Każdy jest zachęcany do udziału, ale prawdą jest, że uwaga jest dzielona pomiędzy wielu członków grupy. Często członkowie, którzy mają tendencję do bycia cichymi, nie otrzymują tyle uwagi, co członkowie, którzy są bardziej otwarci. Niektórzy ludzie mogą odczuwać bolesny dyskomfort, jeśli chodzi o przemawianie przed grupą.
Niektórzy członkowie grupy mogą nie angażować się w pełni, wybierając zamiast tego pozwolenie innym członkom na wykonanie ciężkiej pracy. Może to być istotną wadą dla osób, które wolą uniknąć odpowiedzialności. Oczywiście zawsze istnieje ryzyko konfliktów osobowościowych między członkami.
Dla wielu osób niższe koszty terapii grupowej są czynnikiem decydującym. Jednakże nie ma gwarancji poufności, co oznacza, że terapia grupowa może nie być dobrym wyborem dla osób, które wymagają wysokiego poziomu prywatności.
