Nadużywanie substancji jest znaczącym czynnikiem ryzyka dla samobójstwa. Ryzyko jest szczególnie wysokie u osób, które cierpią na nieleczone zaburzenia związane z nadużywaniem substancji, a jeszcze wyższe u młodocianych nadużywających substancji. Lekarze nie zawsze rozpoznają oznaki klinicznej depresji, traumy i innych współwystępujących zaburzeń. Ponadto, stygmat otaczający narkomanię i uzależnienie od alkoholu i jego leczenie często utrzymuje uzależnionych w pułapce beznadziei, która uniemożliwia im podjęcie ratującego życie leczenia.
Według danych Narodowego Instytutu Zdrowia (NIH), prawie jedna trzecia osób z depresją w pewnym momencie doświadczyła również nadużywania substancji. Nadużywanie substancji może występować również wraz z innymi zaburzeniami emocjonalnymi, takimi jak lęk, zaburzenia dwubiegunowe, ADHD lub PTSD. W takim przypadku mamy do czynienia z zaburzeniem współwystępującym, znanym również jako podwójna diagnoza.
Myślenie o samobójstwie nie jest oznaką słabości i nie jest Pan złym człowiekiem, że ma Pan takie myśli.
Często ludzie nie chcą naprawdę zakończyć swojego życia, ale jeżeli doświadczał Pan ciężkiej depresji przez długi czas, może się Panu wydawać, że nie ma żadnych rozwiązań i nie ma światła na końcu tunelu.
Praktyczne działania, które należy podjąć, jeśli zmaga się Pan z myślami samobójczymi
Jeśli nie widzi Pan wyjścia i wydaje się, że smutek nigdy nie minie, lub jeśli uważa Pan, że nie jest Pan wart życia, ważne jest, aby podjąć działania:
- Jeśli myśli Pan o samobójstwie, proszę natychmiast z kimś porozmawiać. Proszę zwrócić się o pomoc do poradni zdrowia psychicznego, lekarza, przywódcy religijnego lub zaufanego przyjaciela lub członka rodziny. Przede wszystkim proszę nie zatrzymywać swoich myśli dla siebie i nie spędzać zbyt wiele czasu w izolacji i samotności.
- Wyrzućcie Państwo z domu narzędzia, których moglibyście użyć do popełnienia samobójstwa, takie jak tabletki, pistolety lub żyletki, lub poproście kogoś, aby je dla Państwa zamknął. To może zapobiec impulsywnemu działaniu.
- Szukać pomocy u doradcy zdrowia psychicznego, który pomoże Panu zrozumieć swoje uczucia i przez nie przejść. Proszę zapytać, czy leki antydepresyjne mogą Panu pomóc.
- Podjąć leczenie odwykowe lub program leczenia alkoholizmu, jeżeli zażywanie narkotyków lub alkoholu przyczynia się do Pana depresji i uczuć samobójczych. Proszę nie pić i nie zażywać narkotyków, kiedy jest Pan sam.
- Robić coś, co sprawia Panu przyjemność, nawet jeśli nie ma Pan na to ochoty. Może się okazać, że to pozwoli Panu odpocząć od myśli samobójczych i przypomni o ludziach i czynnościach, które sprawiają, że warto żyć.
- Jeśli nadal ma Pan myśli samobójcze, proszę obiecać sobie, że poczeka Pan tylko 48 godzin. Może się Pan poczuć lepiej, jeżeli pozwoli Pan, aby czas upłynął.
- Jeśli czuje się Pan poza kontrolą, proszę natychmiast wezwać pomoc. Proszę zadzwonić na linię kryzysową, pogotowie lub pogotowie ratunkowe. Proszę poprosić zaufanego przyjaciela lub członka rodziny, aby przyjechał i został z Panem, lub aby zawiózł Pana do szpitala.
- Jeśli uważa Pan, że ktoś, na kim Panu zależy może mieć myśli samobójcze, proszę szczerze porozmawiać i zapytać wprost, czy ta osoba rozważa samobójstwo. Może Pan również zapytać, czy dana osoba czuje się beznadziejnie lub ma ochotę się poddać. Proszę cierpliwie słuchać i nie oceniać ani nie krytykować. Proszę się nie obawiać, że mogą Państwo popchnąć bliską osobę "za krawędź". Rozmowa o uczuciach jest często najlepszym sposobem na zmniejszenie szansy, że dana osoba będzie postępować zgodnie ze swoimi uczuciami.
- Sygnały, że dana osoba może myśleć o samobójstwie obejmują:
- Obsesja na punkcie śmierci i umierania
- Silne wahania nastroju
- Nadmierne zażywanie narkotyków i alkoholu
- Wycofanie i izolacja społeczna
- Samodestrukcyjne, ryzykowne zachowanie, jak np. nieostrożna jazda samochodem
- Posiadanie środków do popełnienia samobójstwa, w tym pistolety, maszynki do golenia lub pigułki
- Oddddanie rzeczy, uporządkowanie spraw lub pożegnanie
Jeśli zauważy Pan któryś z tych objawów, proszę natychmiast wezwać pomoc i nie zostawiać tej osoby samej.
Gdy uzależnieniu towarzyszy depresja lub inne zaburzenia emocjonalne, leczenie może być bardziej skomplikowane. Specjaliści od leczenia są jednak wykwalifikowani w leczeniu współwystępujących zaburzeń. Skuteczne leczenie polega na jednoczesnym zajęciu się obydwoma problemami, ponieważ leczenie tylko jednego z nich jest rzadko skuteczne, ponieważ wiele objawów uzależnienia i depresji nakłada się na siebie.
Odwyk jako opcja dla myśli samobójczych
Odwyk polega zazwyczaj na intensywnych, indywidualnych sesjach poradnictwa z terapeutą uzależnień. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest wysoce zindywidualizowaną techniką terapeutyczną, która pomaga wielu ludziom zrozumieć i zmienić negatywne myślenie, które prowadzi do uzależnienia i depresji. Leczenie może również obejmować tradycyjne indywidualne doradztwo i biochemiczną odbudowę, jak również alternatywne terapie, takie jak lifestyle coaching, akupunktura, biofeedback, trening fitness lub joga.
Ostateczne przesłanie jest następujące: Na końcu tunelu jest światło, a my jesteśmy tutaj dla Państwa, aby przeprowadzić Państwa przez nie bezpiecznie.
